wtorek, 31 lipca 2007

Bielizna ciążowa

Dlaczego warto zainwestować w specjalną bieliznę ciążową ?

Bielizna w ciąży powinna być po pierwsze wygodna i praktyczna, czyli powinna mieć regulacje pozwalające nam na dopasowanie bielizny do naszego ciała, które w czasie ciąży, chcąc nie chcąc, zwiększa swoje rozmiary.

Bardzo ważną częścią bielizny ciążowej jest biustonosz. Dlaczego jest taki ważny ? Piersi w czasie ciąży znacznie zwiększają swoje rozmiary, a za tym zwiększają swoją wagę. Kobieta musi udźwignąć ten ciężar i tu z pomocą przychodzą nam biustonosze ciążowe. Posiadają one specjalnie poszerzone pasy, które odciążają nam wagę naszych piersi. Są one również zazwyczaj wyposażone w cztery rzędy haftek z tyłu zamiast dwóch lub trzech, aby dostosować go do powiększającego się obwodu klatki piersiowej.

Jest jeden a nawet dwa powody aby zainwestować w specjalny stanik ciążowy, zamiast męczyć się ze zwykłym. Tymi powodami są rozstępy skórne oraz opadnięcie piersi, które mogą towarzyszyć ciąży. Specjalne biustonosze ciążowe, na pewno zmniejszą ryzyko wystąpienia rozstępów i opadnięcia piersi.

źródło: http://www.odziezciazowa.fao.pl/bieliznaciazowa.php

poniedziałek, 30 lipca 2007

Bielizna nocna


Nagość w domowych pieleszach? Albo w łóżku? To bezwstydne!
Początek tzw. homewear, czyli strojów po domu datuje się na ostatnie dwudziestopięciolecie XVII wieku. Wtedy to zaczęto nosić błyszczące szlafroki. Szyto je z indyjskiego perkalu, który za cenę złota kupowali i sprowadzali do Europy zamożni szlachcice. Ponieważ importu tego prawnie zakazano (bawełna z Indii była konkurencją dla francuskich jedwabi i wełen), te perkalowe stroje można było nosić tylko w domu. Tak zapanowała moda na wygodne szlafroki.
Czar pierwszej podomki
Modę na damskie podomki wylansowała około 1781 roku królowa francuska Maria Antonina, stąd nazywano je "koszulami a la królowa". Były proste w kroju, uszyte z przeźroczystej gazy lub jedwabiu. Na spodzie, u dołu spódnicy miały falbanę. Również mocno wycięty dekolt podomki zdobiła falbanka.
Zamierzchłe początki nocnej koszuli...
Koszuli do spania używali już prawdopodobnie w średniowieczu przedstawiciele zamożnych klas społecznych. Przez skromność, lub raczej pruderię, narzucano kobietom, aby się myły "pod płócienną koszulą, która chroni ich ciała przed własnym wzrokiem". Zwyczaj ten się upowszechnił i utrzymał aż do początków naszego wieku w niektórych pensjonatach dla dziewcząt z dobrych rodzin. Dziś można tylko załamać ręce nad takim myciem!
...z intymną dziurką
W czasach niezwykle pruderyjnych (XIX wiek), gdy stroje domowe były prawdziwym pancerzem bezpieczeństwa, koszule nocne miały z przodu specjalne, artystycznie wycięte otwory. Ich przeznaczenie było jedno: umożliwiały spełnianie obowiązku małżeńskiego bez zdejmowania odzienia i obnażania się. Ta "dziurka szczęścia", jak ją nazywano, często otoczona była artystycznym haftem, co czyniło z niej prawdziwą ozdobę zwykłej koszuli.
Koronkowy dezabil
W mniej odległych czasach, dwa modne słowa odmieniły intymny świat bielizny domowej: dezabil i piżama. Wykorzystujący koronki, wstążki i jedwab dezabil z początków, stulecia był negliżem (tak go określano) kuszącym i kosztownym, który nosiło się też często rano po wstaniu z łóżka. W istocie ta bielizna przypominała suknię wieczorową, tyle że uszytą z delikatniejszych materiałów - odkryte plecy, zarzucony do tyłu szal, bolerko. Trudno to było nazwać negliżem!
Aż nastał czas piżamy
Dopiero rewolucja piżamowa pozwoliła nosić swobodniejszy strój domowy. Modny francuski krawiec Paul Poiret i moda na orientalizm skłoniły kobiety do noszenia satynowych piżam. Choć prostsze od dezabilu, stały się równie powabne, jak masy falbanek. Pierwsze spodnie na nogach kobiety były właśnie częścią nocnej bielizny! Pojawienie się zaś na ekranie kin Grety Garbo w satynowej piżamie (1926 rok) potwierdziło nowoczesność i seksapil tego nowego stroju.

Materiał zaczerpnięty z "Magazynu Mody Intymnej"

czwartek, 26 lipca 2007

Pasy do pończoch

Cały efekt i przyjemność z noszenia pończoch mogą zostać zaprzepaszczone przez zły pasek do pończoch. Tą część garderoby należy szczególnie dobrze wybrać. Zwłaszcza gdy się nosi nylony przez cały dzień, pas powinien być bardzo wygodny, a przy tym ładny. Elegancja wyrobów takich firm, jak Rigby&Peller, Fantasie of England, Ulla Dessous, Rago, czy Aubade połączona z pełną funkcjonalnością sprawia, że ów komplet przyciąga wzrok w sposób nader łakomy. W dobry pas warto i trzeba zainwestować nawet i 100 €. To bowiem gwarantuje pełne zadowolenie z noszenia pończoch.

Większość sprzedawanych dzisiaj w sklepach wąskich, koronkowych pasków do pończoch jest typu sypialnianego. Są one najczęściej źle dopasowane, mają słabe podwiązki i kiepskie, plastikowe żabki. Ich zadaniem jest wyglądać seksownie przez 10 minut w łóżku. Można je stosować do pończoch elastycznych, ale nylony nie będą się na tym trzymać

Jeżeli pas ma podtrzymywać mało elastyczne pończochy nylonowe przez kawałek dnia, z pewnością musi być nieco innej konstrukcji i mieć dobrze ułożone podwiązki z metalowymi żabkami. Musi być wygodny, aby miękkie biodra damskie nie nabawiły się odcisków, ale może je formować, tak aby podkreślić talię.

Pasy do pończoch można podzielić na cztery kategorie:

* cienkie typu ozdobnego (garter belt),
* półpełne o szerokości 15-20 cm,
* pełne (klasyczne) o szerokości 25-28 cm
* pasy formujące (open bottom girdle) 28-35 cm.

W zależności od przeznaczenia pasy do pończoch mają 4 lub 6 podwiązek. Wszystkie firmy podkreślają, że żabki w dobrym pasku powinny być metalowe. W przypadku pończoch ze szwem typu FF (fully fashioned) dla zapewnienia pełnego komfortu należy używać pasków z 6 metalowymi żabkami, przy czym tylna powinna być zapięta dokładnie na linii szewka (nad otworem technologicznym opaski pończochy tzw. key-hole). Takie postępowanie nie tylko ustawia na sztywno położenie pończochy na udzie, ale oszczędza delikatny i drogi produkt przed przypadkowym rozerwaniem oraz zapewnia całodzienny komfort jego noszenia. W przypadku pasów z 4 podwiązkami należy zwrócić uwagę na ich właściwy rozstaw tzn., aby przednie żabki były nieco do siebie zbliżone, a tylne nie były umocowane z boku uda, ale przesunięte kilka cm do tyłu. To zapewnia właściwsze utrzymanie górnej linii pończoch na jednolitej wysokości

Dzisiejsza technologia materiałowa oraz ergonomia ubioru doprowadziła do powstania pasów o znacznej funkcjonalności, estetyce i komforcie użytkowania. Szczególne zasługi na tym polu ma firma RAGO, specjalizująca się w tworzeniu produktów podkreślających i formujących damską figurę. Zaprojektowane przez nią pasy do pończoch i gorsety mają tysiące zwolenniczek na całym świecie, a firma notuje ostatnio rozkwit, pomimo ogólnego obniżenia sprzedaży produktów dziewiarskich.

Zapewne wkrótce moda przywróci ładną figurę kobiety, dalekiej od anorektycznych wzorców lansowanych przez niektórych projektantów, podkreśloną przez pas do pończoch lub gorset. Również nieco bardziej puszyste panie mogą dzisiaj znaleźć dla siebie gustowne skrojone pasy formujące w myśl zasady - można być grubą lub ładnie kształtną.

źródło: http://www.nylony.pl/pasy.htm

środa, 25 lipca 2007

Pończochy

Zwiewna mgiełka na pięknych nogach. Nieco zapomniany element damskiej garderoby. Symbol romantyzmu, czaru i seksu. Symbol kuszenia swoją przeźroczystością i blaskiem. Po prostu coś spoza szarości codziennej i pędzącego postępu. Opierają się działaniu czasu i zmiennościom mody - zawsze budzące emocje i zawsze stanowiące symbol kobiecości oraz elegancji.


Historia pończoch jest dość długa, ale dopiero wynalazek nylonu w 1935 r spowodował ich absolutną ekspansję. W roku 1940 - 15 maja w sobotę, wygłodzony rynek amerykański damskiej mody otrzymał po raz pierwszy nowy produkt - nylony FF. Sprzedano ich w tym dniu 4 mln par. Dzień ten nazwano "Nylons day", a w ciągu roku sprzedano 64 mln par pończoch. Przez 15 lat FF-y stanowiły absolutny kanon elegancji. Z czasem były coraz ładniejsze i lepsze, aż w 1954 r po raz pierwszy wyprodukowano nylony bez szewka. Kolejny hit i szał. Wprowadzono znacznie tańszą i wydajniejszą technikę tkania na krosnach rotacyjnych i splot micro mesh. A od roku 1970 na rynku zaczęły dominować rajstopy, wypierając dużo droższe w produkcji i bardziej wymagające w noszeniu pończochy. Na szczęście historia kołem się toczy i pończochy powoli wracają do łask i coraz ich więcej widać nie tylko w katalogach firmowych.

Pończochy można podzielić ze względu na tworzywo na:

* Nylony pięknie błyszczące ze 100% nylonowej przędzy typu monofilament
* Jedwabne - niezwykłe w dotyku 100% jedwab o matowo opalizujące
* Elastyczne typu stretch szlachetny (nylon+lycra) błyszczące matowo
* Elastyczne stretch różne, modyfikowane nylony najczęściej matowe
Ze względu na design i technologię

* FF (fully fashion) - absolutnie perfekcyjne z szewkiem i płaskim splotem
* RHT (wzmocniona pięta i palce) - najczęściej nylony bez szewka
* NHT (nude heels) - nylony bez wzmocnionej pięty
* SHT (sheer heel ant toe) - większość stretchowych pończoch bez wzmocnień

Ze względu na splot i sposób tkania

* gładki (plain knit) - doskonały splot węzełkowy wyłącznie w nylonach i jedwabnych
* siatkowy (micro mesh) - bardzo atrakcyjny splot optycznie wyłącznie w nylonach
* podwójny węzełkowy (stretch) - pończochy elastyczne i nylony stretch
* z fakturą (patterned) - różne węzły, dające trójwymiarowy wzorek


Pończochy mogą być grubsze i cieńsze. Istnieje ścisła zależność pomiędzy dwiema cechami użytkowymi: wytrzymałością mechaniczną i przejrzystością (transparentnością). Obie te cechy związane są z grubością przędzy użytej do produkcji. Im pończocha jest bardziej przeźroczysta, tym mniej wytrzymała i odwrotnie.

Tradycyjną miarą grubości jest jednostka Denier (Dn). Jeżeli 9000 m nici waży 30 gramów - oznacza to 30 Dn. Jeżeli waży 10 to 10 Dn.

Klasyczną grubością wszystkich FF oraz doskonałych nylonów jest drubość 15 Dn. Mają one optymalnie dobrane parametry wizualne i wytrzymałości. Pończochy jedwabne produkuje się wyłącznie jako 20Dn

Pończochy 30Dn (business-sheer lub walking sheer) wykonane ze 100% nylonu są ładniej wybarwione i mają mniejszą, ale satysfakcjonującą transparentność. Są za to 3 - mocniejsze w stosunku do klasycznych pończoch sukienkowych 15Dn (dress-sheer).

Większość stay-up i pończoch z nylonowych z dodatkiem lycry ma grubość 20 Dn i lekko matowy, jedwabny poblask.

*Rozmiary pończoch - Jest to temat nieco wymagający wyjaśnień, ponieważ inaczej dobiera się pończochy nylonowe współczesne, inaczej nylony z lat 1960-70, jeszcze inaczej stretchowe. Zainteresowanych odsyłamy do linku związanego z tematem.
*Kolory pończoch - też jest to temat dość szeroki i nasz serwis oferuje w tej kwestii odpowiedni link wraz z ilustracją w formie galerii.

*Z paskiem czy bez paska - 70% pań i 80% panów (naszej ankiety na serwerze nylony.pl ) preferuje pończochy klasyczne, do których trzeba założyć pas.

*Seconds (Irregular) - pończochy, które nie przeszły III-końcowego etapu kontroli jakości, ale dopuszczono je do zakończenia procesu. Posiadają minimalne wady nie mające znaczenia wizualnego (małe zaciągnięcia powyżej widocznej części lub defekty ściegu w części niewidocznej). Takie pończochy warto kupować, bo są tańsze o 25-50%.

źródło: http://www.nylony.pl/ponczochy.htm

wtorek, 24 lipca 2007

Halka

Jej Królewska Mość Halka
W XII wieku każda elegancka Francuzka nosiła trzy halki naraz. Zewnętrzna, często wyposażona w tren, nazywała się "la modeste" (skromna, przyzwoita), środkową zwano "la friponne" (figlarna, filuterna), a tę na spodzie "la secréte" (tajemnicza, skryta). Za kokieteryjną a zarazem szykowną uważano damę, która krocząc mogła "błysnąć" wszystkimi trzema.
Było to jednak niczym wobec "dessous" hiszpańskich seniorit, które zimą nosiły dwanaście halek, a podczas upalnego lata co najmniej siedem.
Hiszpańskie halki szyto z kosztownych materiałów, za wyjątkiem noszonej bezpośrednio na ciele "sabenque" wykonanej z grubego płótna. Ponieważ ze względu na cenę był to produkt kupowany częstokroć raz w życiu, trzeba było pozostać w domu, gdy tę podstawową część bielizny oddawano do prania.
Pod koniec ubiegłego wieku szelest damskich halek przyspieszał bicie męskich serc. Z zapartym tchem wyczekiwali chwili, kiedy dama - stawiając ostrożnie stópkę na schodku dorożki - uniesie nieco brzeg spódnicy, ukazując kuszące koronki. Fru-fru - prawdziwe malarstwo dźwięków - świętowało swoje wielkie czasy. Nawet ślepy mógł poznać ruchy przechodzącej kobiety po szeleście jedwabnej tafty i falbanek.
"Jej królewska mość halka" tak nazwał Armand Lanoux erotyczną część garderoby okresu "fin de siécle". On też porównał kobietę do odwróconego kwiatu, w którym płatki stanowiły halki. Białe halki z koronkami wytwarzane były z batystu lub lnu, czarne i kolorowe z tafty, satyny bądź mory, wykończone plisowanymi kryzami. Paryska kronika mody "La Vie Parisienne" z 14 stycznia 1899 roku zauważa:
Halka zmieniła całkowicie swój wygląd, stała się arcydziełem z jedwabiu, zdobionym falbankami i koronkami. Szeleści pod suknią i podąża za ruchami kobiety miękko i płynnie.
To szeleszczące fru-fru rządziło się własnymi prawami: im swobodniejsza dama, tym głośniejszy i więcej obiecujący szelest. Zuchwałe tancerki kankana nie poprzestawały na samym szeleście, publicznie pokazując falbany.
W XX wieku, kiedy spódnice stawały się coraz węższe i krótsze, halka w pierwotnej, bogatej i rozbudowanej postaci zaczęła być zbędna. Jej miejsce zajęła najpierw halka - sukienka albo - w latach 20-tych - bieliźniany kombinezon. Dopiero w latach 50-tych halka ponownie wróciła do łask i zaczęła przeżywać prawdziwy renesans jako petticoat (spódniczka, usztywniana halka). U szczytu kariery w 1956r. musiała być sztywna i odstająca. W tym celu wszywano plastikowe obręcze lub doszywano falbany z usztywnionego nylonu. W latach 70-tych halka ujrzała światło dzienne: noszono ją jako spódnicę w zestawach z koszulkami, kurtkami dżinsowymi i skórzanymi. W latach 90-tych definitywnie skończono z ukrywaniem tej części bielizny. Pojawiła się moda na lekkie sukieneczki stylizowane na halki, które - podobnie jak przed laty - przyprawiają niektórych mężczyzn o mocniejsze bicie serca.

Materiał zaczerpnięty z "Magazynu Mody Intymnej"

poniedziałek, 9 lipca 2007

Gorset


Gorset - część ubioru damskiego używana od końca XIV wieku do pierwszej dekady XX wieku. Podstawowym zadaniem gorsetu jest usztywnienie korpusu, uwydatnienie biustu, podkreślenie i wysmuklenie linii talii. Niekiedy zakładany również przez mężczyzn dla odpowiedniego ukształtowania sylwetki.

Formy gorsetów, materiały wykonania zmieniały się na przestrzeni wieków, tak jak zmieniała się estetyka i lansowany ideał piękności.

* XIV wiek -- gorsety w miarę luźne, na dość szerokich ramiączkach, sznurowane na plecach, szyte z dwóch warstw i różnych materiałów. np. skórzane, płócienne, lniane, bawełniane, wykładane jedwabiem, usztywniane fiszbinami z kości lub prętów
* XVI wiek -- gorsety z pogłębionym dekoltem i wydłużone do talii.
* II połowa XVII wieku i XVIII wiek - wydłużenie z przodu, mocniej usztywniane, modelowały sylwetkę, ciasno sznurowane, zmieniały kształt żeber i tym samym wysmuklały sylwetkę. Niestety było to wielokrotnie przyczyną deformacji płuc w okresie dziecięcym, co prowadziło do niewydolności oddechowej i chorób w dojrzałym wieku i skrócenie życia. Głównym zadaniem gorsetu w XVIII wieku było podniesienie biustu widocznego w głębokim dekolcie i wysmuklenie talii. Od gorsetu odstąpiono w okresie okołorewolucyjnym, czyli na przełomie XVIII i XIX wieku. Jednak powrócono do nich już około 1820 roku.
* XIX wiek i początek XX. -- najbardziej skomplikowana forma kroju. Gorsety sięgały do połowy bioder, a więc dodatkowo spłaszczały brzuch. Usztywniane i sznurowane w ten sposób, że ściskały nieznacznie górne żebra, a ostatnie 3-4 zaginały wręcz do środka, zmniejszając tym samy objętość klatki piersiowej i spłycając oddech. W okolicach talii, krępowały narządy wewnętrzne, deformując je i nienaturalnie rozmieszczając w ograniczonej przez gorset przestrzeni organizmu. Prowadziło to do wczesnych zgonów, krwotoków wewnętrznych i niewydolności oddechowej. Szczególnie szkodliwy wpływ miały dla rozwijających się dopiero organizmów małych dzieci.
* Po pierwszej wojnie światowej fala emancypacji doprowadziła do zniesienia gorsetów i zastąpienia ich biustonoszami, bądź elastycznymi gorsetami gumowanymi.

W dzisiejszych czasach, gorset jest używany jako elegancka cześć bielizny

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Gorset

niedziela, 8 lipca 2007

Majtki damskie



Rodzaje majtek:

Stringi. Nazwa pochodzi z języka angielskiego i oznacza sznurek. W branży bieliźniarskiej zaś już od wielu lat wyraz ten określa najmniejsze z możliwych, seksowne i coraz popularniejsze damskie majteczki. Ich konstrukcja jest prosta i oszczędna - za cały tył służy bowiem wąski paseczek materiału. Do tego dochodzi mały trójkąt tkaniny z przodu.


Figi. Najbardziej klasyczna odmiana majtek. Najwygodniejszy i najbardziej popularny do noszenia typ. Godny polecenia każdej kobiecie.




Szorty. Są to figi o przedłużonej nogawce, modelujące sylwetkę.
Są przeznaczone dla kobiet specjalnie ceniących elegancję.



http://www.freewebs.com/nolug/rodzaje-majtek.htm

sobota, 7 lipca 2007

Majtki...historycznie;)

Majtki: slipki, spodenki, figi, krótko mówiąc - ta drobna rzecz , która dziś dla każdej kobiety jest oczywista - znajduje się w powszechnym użyciu dopiero od stu lat.
Już w XVIw. czyniono aluzje, by wymyślić tę część bielizny, a w 1510 r. We Włoszech znano pantalony do kolan: z jedwabiu, lnu lub aksamitu. Ponieważ gustowały w nich kurtyzany, zostały więc wyklęte przez kościół. Jednak przyzwoita kobieta i tak nie dotykała tego rozpustnego przyodziewku. Pozostawała pod halkami tak, jak uchodziło - nago.
Jeszcze w XVIIw. uważano za niestosowne noszenie przez damy pantalonów. Były zastrzeżone dla przemarzniętych, starych lub chorych kobiet, a służące sięgały po tę ochronę, kiedy musiały myć okna.
Wszystko skomplikowało się nieco dopiero w połowie XIXw. Modna stała się mianowicie krynolina, a ta miała swoje złośliwe zwyczaje: gdy dama siadała, klatka za drutu krynoliny podnosiła się aż do wysokości nosa umożliwiając swobodny wgląd w dolne regiony. Kiedy madame chciała się schylić, stelaż podnosił się aż do biodra i odsłaniał to, co ukrywały. Koniecznie należało coś zaradzić! Efekt: długi futerał z bawełny. "Niewymownymi" nazywano go w Anglii, "niezbędnymi" - we Francji, podczas gdy w Niemczech przybrały proste imię spodni "Beinkleider" (dosłownie: "strój na nogi"). Kobiecy świat zawdzięcza pantalony także tancerkom kankana. Te zachwycające osoby podnosiły nogi tak wysoko, że potrzebowały specjalnego "opakowania" swoich wdzięków. Noszenie pantalonów zostało im więc nakazane ustawą, a policja zleciła "inspektorowi do spraw pantalonów" codzienne kontrolowanie, czy ustawa jest faktycznie honorowana. To znowu utwierdziło wielu w przekonaniu, iż majteczki należą do akcesoriów jedynie tancerek i pań z półświatka. A jednak zwycięskiego pochodu kokieteryjnego elementu garderoby nie dało się już powstrzymać. Do końca ubiegłego wieku wiadomo już było, że pantalony nie są już wcale nieprzyzwoite, czy gorszące. Jedna sprawa jednak wciąż podgrzewała nastroje: czy spodnie mają być otwarte czy zamknięte? Początkowo zwyciężyły otwarte spodnie i... właściwie nic się nie zmieniły.
Na początku XX w. Jacques Mauvin rozpoczął sensacyjną ankietę, niemal badania rynku, odnośnie damskich pantalonów. Pytał m.in. czy spodnie są pożyteczne, czy przyzwoite? Czy nosi się je z powodu zimna, higieny, czy wstydu? Przeczytamy kilka odpowiedzi:
"Spodnie są nieprzyzwoite, ponieważ chowają te rzeczy, więc mimowolnie o tym się myśli".
"Spodnie są pożyteczne, stanowią bowiem jedyną ochronę cnotliwej kobiety".
Kwestia "spodnie otwarte, czy zamknięte?" została rozstrzygnięta na korzyść otwartych. Ale już wkrótce wszelkie pytania okazały się zbędne. W imieniu przyzwoitości i higieny spodnie zostały zamknięte raz na zawsze. Po I wojnie światowej, kiedy obręby sukien poszły w górę, również pantalony uległy skróceniu.
W 1928r. kobiety wybrały wersję małą, jaką znamy dziś wymyśloną pierwotnie dla dzieci. Był to początek nowoczesnych majtek.
Dziś pytanie przestało brzmieć "czy tak, czy nie?", tylko: "jakie?". Kobiety hołdują modzie i noszą tanga, figi, do talii, albo koronkowe spodenkowate z czystego jedwabiu, szlachetnej bawełny, połyskliwych i miękko układających się włókien syntetycznych - oczywiście obok klasycznych kolorów bieli i czerni w wielu pięknych wzorach i modnych kolorach. A french knickers, teddies, czy bodyslips, to tylko ich modne odmiany.

Materiał zaczerpnięty z "Magazynu Mody Intymnej"

Biustonosz dla karmiącej mamy


Tzw. biustonosz dla “mamy karmiącej” jest to specjalna odmiana stanika, z reguły bez fiszbin i wzmocnień. Istotną rzeczą w tym modelu jest odpinana górna część miseczki, co umożliwia karmienie niemowląt bez szarpania się ze stanikiem. Biustonosz nieskomplikowany, higieniczny, a przede wszystkim łatwy w użyciu.

piątek, 6 lipca 2007

Rozmiary biustonoszy

Biustonosze mają zazwyczaj podawane dwa rozmiary, rozmiar samego biustonosza i wielkość miseczki.

Jak się mierzyć, by określić rozmiar biustonosza ?

- zmierzyć obwód pod biustem - ciasno, na granicy piersi - to rozmiar biustonosza
- zmierzyć obwód w biuście - luźno bez spłaszczania piersi
- obwód w biuście minus obwód pod biustem - to wielkość miseczki

Zazwyczaj używa się następującej tabeli przy obliczaniu wielkości miseczki

różnica 12 cm - miseczka A
różnica 14 cm - miseczka B
różnica 16 cm - miseczka C
różnica 18 cm - miseczka D
różnica 20 cm - miseczka E
różnica 22 cm - miseczka F
różnica 24 cm - miseczka G

źródło: http://promocje.buysell.pl/bielizna/historia-bielizny-damskiej-typy-biustonoszy-i-majteczek

Rodzaje biustonoszy

Biustonosz typu push up. Nazwa pochodzi z języka angielskiego, które oznacza dosłownie popychać, podnosić do góry. W bieliźniarstwie terminem tym określa się efekt uwydatnienia piersi poprzez specjalnie skonstruowany biustonosz. Wyprofilowane miski stanika posiadają ukryte kieszonki, do których wkłada się specjalne poduszeczki podnoszące biust. Poduszeczki te mogą być materiałowe, bądź silikonowe, które idealnie dopasowują się do ciała. Ich obecność powoduje wizualne uniesienie piersi, które wyglądają na większe i pełniejsze.
Biustonosz typu bardotka jest to model, który dzięki specjalnej konstrukcji można nosić bez ramiączek. Efekt ten uzyskuje się dzięki odpowiednio wyprofilowanym miskom oraz użyciu silikonowych taśm, które dobrze utrzymują biust.
Biustonosz półusztywniany. Posiada konstrukcję, w której dolna część jest usztywniona. Biustonosz tego typu bardzo dobrze zbiera duży biust zaś w mniejszych eksponuje go gdyż posiada wkładki tak jak biustonosz typu push-up.
Biustonosz usztywniony posiada usztywnioną całą miseczkę. W mniejszych rozmiarach może występować jako push - up.
Biustonosz miękki - jest to biustonosz przeznaczony głównie dla pań o większym biuście, posiada druty oraz w dużych rozmiarach boczne fiszbiny.
Biustonosz z formowanymi miseczkami - model ten nie ma szwów widocznych pod dopasowanym ubraniem. Lubią nosić go panie, które uwielbiają obcisłe bluzeczki.
Biustonosz dla "mamy karmiącej" - Jest to specjalna odmiana biustonosza, z reguły bez fiszbin i wzmocnień. Istotną rzeczą w tym modelu jest odpinana górna część miski.
"Biustonosz bez drutów" jest to model o bardzo prostej konstrukcji, bez fiszbin i wzmocnień. Bardzo wygodny do noszenia.

źródło: http://www.freewebs.com/nolug/rodzaje-biustonoszy.htm

czwartek, 5 lipca 2007

Historia biustonosza …

Pierwsze wzmianki na temat biustonoszy odnalezione zostały w starożytnej Grecji. Za bezpośredni powód powstania biustonoszy uznaje się … uprawianie sportu, i tak np. w Sparcie, wykonano “apodesmos” i “mastodeton” czyli opaski podtrzymujące piersi. Kolejna wzmianka historyczna informuje nas, o tym że prawdopodobnie te pierwsze biustonosze/opaski zostały wymyślone przez mężczyzn, po to aby zmniejszyć kobiece piersi i uczynić je bardziej podobnymi do męskich … całe szczęście, ze te czasy to już przeszłość :) .

Pierwszy współczesny odpowiednik biustonosza został opatentowany w 1859 przez Henry’ego Leshera w Nowym Jorku, zaś w 1889 Francuzka Herminie Cadolle opracowała pierwszy nowoczesny biustonosz, dwuczęściową bieliznę, nazwaną przez nią “le bien-etre” ( założona przez Herminie firma Cadolle istnieje do tej pory ). Wyższa cześć podtrzymywała piersi za pomocą pasków naramiennych, niższa część była natomiast gorsetem. Od 1905 górna część była sprzedawana osobno jako soutien-gorge (”podtrzymywacz piersi”).

Całkowicie nową konstrukcją był biustonosz zaprojektowany w 1943 roku przez Howarda Hughesa specjalnie dla Jane Russell do filmu “The Outlaws”, posiadający specjalnie wzmocnione miseczki, które podnosiły i rozdzielały piersi.

źródło: http://promocje.buysell.pl/bielizna/historia-bielizny-damskiej-typy-biustonoszy-i-majteczek

Bielizna kobieca

Kobieca bielizna jest nie tylko zwykłą częścią garderoby pań, ale też...wyjątkowym afrodyzjakiem, wabikiem, kluczem do niejednego męskiego serca;P Dlatego dobra bielizna powinna być wygodna, ale przy tym powinna upiększać kobiece ciało - chować to co wolałybyśmy ukryć, a uwypuklać czasami zmieniać (powiększać;)) to co chcemy by rzucało się w oczy;) Warto również by zdobiła kobiece ciało, gdy nic poza nią na nim nie będzie... Dlatego...Naprawdę ważny jest dobór bielizny:)

Bielizna i Ty...


Bieliznę nosimy na codzień - a przynajmniej większość z nas. Przyzwyczailiśmy się do jej używania tak bardzo, że nikt już się nie zastanawia czy bielizna jest mu potrzebna. O wiele bardziej interesuje nas jaka bielizna jest nam potrzebna? Chociaż zwykle nosimy pod ubraniem - to jednak zdarzają się sytuacje kiedy ubranie trzeba ściągnąć i pozostać w samej bieliźnie;P

W dzisiejszych czasach są w użyciu różne rodzaje bielizny: koronkowe stringi, koronkowe biustonosze, gorsety czy całe komplety bielizny - zarówno te robione maszynowo przez duże firmy z branży bieliźniarskiej, jak i te ręcznie robione przez koronczarki. W sprzedaży jest nie tylko koronkowa bielizna - jest również bielizna jedwabna, bielizna satynowa. Bielizna damska, bielizna męska, bielizna dziecięca, bielizna ciążowa, bielizna nocna.

Bielizna koronkowa, bielizna jedwabna czy bielizna satynowa? - każdemu oczywiście podoba się inna bielizna. Niektórzy preferują stringi, inni figi, biustonosz push-up, biustonosz zapinany z przodu, z ramiączkami, albo bez. Jeszcze inni wolą body lub gorset.

A Ty? Jaki rodzaj bielizny odpowiada Tobie? Wolisz koronkowe stringi czy figi? Dobierasz bieliznę w jednym kolorze? Czy może wolisz aby biustonosz i majtki były w różnych kolorach? Wolisz pończochy czy rajstopy? A jeżeli pończochy to samonośne czy raczej wolisz komplet z pasem do pończoch? Co dla Ciebie jest ważniejsze: wygląd bielizny? Jej funkcjonalność? Twoja bielizna musi być wygodna, piękna, powabna, seksowna? a może wszystko to razem ma dla Ciebie znaczenie?

Sama wciąż szukam odpowiedniej bielizny dla siebie, dlatego tutaj chcę zgromadzić wszystkie ciekawe informacje, które pomogą mi (a może przy okazji Tobie) przy zakupie bielizny dokonywać zawsze słusznych wyborów!:)

źródło: http://www.freewebs.com/nolug/